How to disappear?
Nog voordat ik de sleutel in het slot plaatste hield Yasmin me tegen. 'Je houd je bek dicht tegen mijn moeder', siste ze. Ik deed alsof ik het niet hoorde en liep door naar boven. Die avond sloot ik mezelf op in mijn kamer. Ik had even geen zin in geforceerd sociaal doen met de rest van de familie. Rond 23:00 klopte mijn moeder op de deur en zei dat het hashouma (not done) was om niet gedag te zeggen tegen de rest van de familie. So what? Ik zou ze toch nog zien. Ik liep met grote tegenzin mijn moeder achterna en groette al mijn tantes en nichten. Terwijl ik mijn tante Khadija groette met een kus op haar voorhoofd, vertelde mijn moeder dat ik in slaap was gevallen omdat ik me niet goed voelde. Ik heb nooit begrepen waarom we nooit elkaar tegen elkaar konden zijn. Ik was niet ziek, maar had gewoon geen zin. Waarom kun je dat niet gewoon hardop zeggen? Tante Khadija vroeg of ik nog last had van mijn knieeen. Ik keek haar verward aan... 'Yasmin zei dat je niet meer verder wilde winkelen omdat je last had van je knieën. Ik weet wel waarom. Ik heb ooit een vrouw uit Amerika op TV gezien wiens bovenlichaam te zwaar was voor haar knieën. Op haar 30e moest ze in een rolstoel zitten, omdat haar knieën het gewicht van haar bovenlichaam niet meer konden dragen. Over een paar jaar zit jij ook in een rolstoel, Sofia'. Ik keek Yasmin aan en zag haar vermakelijk kijken. Mijn moeder sloeg haar handen ineen en zei dat ze niet meer wist wat ze met me aan moest. Ik wilde stilletjes verdwijnen..
Toen ik die avond in bed lag spookte er allerlei prangende vragen door mijn hoofd. Wat als Yasmin voor Youssef zou vallen? Yasmin liet met haar prachtige verschijning menig mannenhart sneller kloppen. Wat als....?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten