Crushed...Op dat moment dacht ik precies hetzelfde als wat jullie nu denken. Wat deden mijn broer en Yasmin in de bibliotheek? Ik had een aantal dagen van te voren mijn moeder op de hoogte gebracht van mijn bezoek aan de laptopmaker. Maar bij wie dat zou zijn had ik achterwege gelaten. Een kleine detail weglaten valt niet onder liegen, toch? Ik had mezelf beloofd het pas te vertellen wanneer Youssef me officieel verkering zou vragen. I know, verkering klinkt zo basisschool-achtig, maar we bevinden ons nu nog op grijs gebied, die gauw kleur zou krijgen.. althans, dat dacht ik.
Ik had geen tijd om Faatje te bellen, want voor ik het wist stonden mijn broer en Yasmin naast ons. 'Ewaaaaaaaaaa, hier zitten jullie verstopt' riep mijn broer door de bibliotheek. Hij gaf Youssef een klap op zijn achterhoofd, waarop Youssef hem een klap probeerde terug te geven. Het leken wel kleine kinderen. Met een brede grijns vertelt Yasmin dat mijn moeder vertelde dat ik waarschijnlijk in de bieb zou zitten. 'Mijn moeder stond erop om even te kijken of het gelukt was met je laptop'. Yasmin keek net als Hannibal in the A-team: I love it when a plan comes together. Ik wilde Yasmin het liefst aan haar haar trekken en naar beneden sleuren, maar gelukkig hield ik me in. Mijn broer en Youssef keken ondertussen of ze de laptop konden maken. Opeens waren alle rollen verandert: mijn broer had een date met Youssef en ik was het vijfde wiel. Heel afentoe keek Youssef mijn kant op en schonk me zijn Prodent lach.
In mijn hoofd zou de date heel anders zijn verlopen. Youssef zou vertellen dat hij me gemist had en al die tijd mij niet durfde te benaderen, bang om afgewezen te worden. Ik zou in eerste instantie heel hard-to-get doen en uiteindelijk toegeven aan mijn gevoelens. Hij zou vervolgens op zijn knieeen gaan en mij ten huwelijk vragen. En omdat hij geen ring bij zich zou hebben, zouden we onze verloving bezegelen met een ring uit de snoepautomaat. We zouden naar Bakker Bart gaan, lekkere taartjes eten en lachen om mijn stomme grapjes. Ik ben een dromer. Een onrealistische dromer. Ik leefde in een grote bubbel, waar alles perfect leek, en die bubbel werd leeggeprikt door Yasmin. Zij was degene die mijn hele date had verpest. Even dacht ik dat ze het allemaal oprecht bedoelde, maar die gedachte liet ik al gauw varen, nadat ze het nodig vond om het kopje thee 'per ongeluk' over me heen te gooien. Ik zat daar dus met een gigantische grote bruine vlek op mijn jasje.
Yasmin zat bijna op Youssefs schoot, iedereen vermaakte zich prima, behalve ik. Ik wilde weg, weg naar de Albert Heijn en mezelf volproppen met calorieën. Ik had ongelofelijk zin in een licht geroosterd broodje met witte chocolade pasta, aardbeitjes er op en bestrooien met poedersuiker. Hoe kon ik op dat moment aan eten denken terwijl Youssef van mij werd afgenomen??! Ondertussen smste ik Faatje dat ze naar boven moest komen. Ik kon wel een schouder gebruiken om op te huilen. Terwijl ik mijn tas aan het reorganiseren was en alle prulletjes had weggegooid, vroeg mijn broer waar ik heen ging. Ik antwoordde lichtelijk geirriteerd dat ik naar de disco zou gaan. Als mijn broer wist dat ik geirriteerd of chagrijnig was, dan kon hij daar uren over doorgaan. 'Je bent chagrijnig he? Jaaaa, ik zie het! Woooooow Sofia, grafkop! Chagrijn! CHA-GUH-RIJN.' Yasmin deed vrolijk mee.. Gelukkig nam Youssef het op dat moment voor me op door te zeggen dat ze niet zo kinderachtig moesten zijn.
Faatje was inmiddels gearriveerd en ik stond op om afscheid te nemen van de rest. Mijn broer gaf me een por in mijn zij en zei hij gewoon aan het dollen was. Youssef gaf aan dat hij thuis verder zou kijken wat er precies mis was met mijn laptop. Ik vond het prima.. misschien betekende dat wel dat hij een vervolg wilde van onze date.. en dit keer ALLEEN wij tweetjes. Ik liep samen met Faat richting de liften. Youssef gaf me een knipoog, mijn broer zwaaide en Yasmin riep heel vrolijk dat ze strakjes thuis zou komen. De liftdeuren gingen dicht en ik barste in tranen uit. Misschien overdreef ik wel een beetje, maar op dat moment voelde het alsof ik door mijn roze bubbel werd leeg geprikt.
Misschien was het tijd om Youssef los te laten en accepteren dat hij nooit op iemand een meisje zou vallen die 3 maatjes groter was dan hij. Zucht... Hoe ga ik dit overleven?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten